Os nenos "Tiranos"

Ola a tod@s:

Na rede atopamos un artigo que nos parece interesante sobre os nen@s "tiranos". Traducímolo e colgámolo no blogue  tal cual. Agardamos sexa de utilidade e poidamos sacar algún consello útil.

“A maioría de autores que nos dedicamos a temas de familia, cando dicimos que os nenos necesitan pautas, normas, regras, hábitos, non o facemos con ánimo de anulalos, de telos así controlados, senón todo o contrario; argumentámolo desde o convencemento de que, grazas a esta liña educativa, o neno de hoxe poderá ser un adulto autenticamente libre o día de mañá.

Mentres que se crece sen que ninguén lle marque o máis mínimo límite (por aquilo de: "¡Pobriño, que non se traumatice!"), o máis probable é que se converta nun despótico energúmeno, sen ningunha liberdade, xa que será un pobre escravo dos seus instintos máis primitivos.

Fernando Savater di: "Para que unha familia funcione educativamente é imprescindible que alguén nela se resígne a ser adulto. E témome que este papel non pode decidirse por sorteo nin por unha votación asemblearia. O pai que non quere figurar senón como "o mellor amigo dos seus fillos" é algo parecido a un engurrado compañeiro de xogos, serve para pouco; a nai, cuxa única vaidade profesional é que a tomen por irmá lixeiramente maior que a súa filla, tampouco vale para moito máis".

Imos ao contraxeito os que predicamos o retorno ás figuras de autoridade na familia, que os fillos teñen que aprender a cumprir coas súas obrigacións, e que os pais desde a familia debemos fomentar as virtudes e a adquisición de valores positivos.
Hai que abolir, dunha vez por todas, a absurda crenza de que ao neno non hai que negarlle nada. Así pois, non teman dicir "NON" as veces que faga falta.

Como crear un neno tirano en poucos días:
É moi fácil que un menor se convirta nun tirano. As liñas mestras para crear un neno tirano son as seguintes: ten que consentirlle todo, non dicirlle nunca "non" a ningunha das súas demandas e dobregarse sempre aos seus caprichos.

Estas son algunhas das características da familia que favorecen a aparición dun neno tirano:
- Pais hiperprotectores que impiden que os seus fillos maduren por si mesmos.

- Desde os primeiros anos, os pais claudican continuamente ante as súas peticións e caprichos.

- Incapaces de ver ao neno "sufrir", acceden a todos os seus desexos.

- Para non ver ao neno "con ansiedade", ante o primeiro sinal de malestar retírano da situación.

- Teñen diferenzas (importantes) no estilo educativo que practican ámbolos proxenitores.

- Un dos proxenitores ponse en alianza co fillo tirano e en contra do outro.

- Ausencia de límites educativos e de figuras que representen mínima autoridade.

- Pais con medo a manter unha actitude educativa firme por malas experiencias durante a súa propia educación ("A min educáronme a golpes e non quero que pase o mesmo co meu fillo", argumentan).

- Educación só en mans dos avós ou doutras persoas (por exemplo, servizo doméstico, canguros, etc.), máis laxos en impor disciplina.

- Consideración do neno como especial: fillo moi desexado, con dificultades para telo, fillo único, fillo adoptado, concibido por pais maiores, considerado como neno prodixio, con discapacidade física ou psíquica, etc.

Características do neno tirano:

- É moi caprichoso.

- Sabe molestar aos demais pero non soporta que o molesten a él.

- Mostra unha baixa tolerancia á frustración: non acepta os fracasos.

- É egocéntrico, egoísta, con necesidade de chamar a atención, esixindo sempre os seus dereitos, pero non lle importan os dos demais.

- Atemoriza aos pais mediante rabechas (se é pequeno) e ameazas de fuga e/ou autolesionarse (se é maior).

- Fai sentir culpables aos pais mediante comparacións con outros nenos e constantes queixas de non ser querido o suficiente ("todos téñeno menos eu!", grita e xeme cando quere algo).

- Fillo único (no 35% dos casos), tamén pode ser o fillo maior ou o pequeno cando hai diferenza en anos cos maiores.

- Home na maioría dos casos: calcúlase que hai unha nena tirana por cada cinco nenos tiranos. 

Como reconverter ao neno tirano?

Practicamente toda a actividade da familia vira ao redor dos menores. Calcúlase que case a metade das compras familiares (o 43% aproximadamente) son realizadas a partir da influencia total ou parcial dos fillos. Así pois, moitas compras relativas á alimentación, vestiario, xoguetería, etc. están condicionadas pola decisión dos rapaces. É fácil deducir que a medida que o neno teña máis prerrogativas e privilexios, máis facilidades terá en converterse na única personaxe con poder de decisión da familia.

Salta á vista que "ós reis da casa" non hai que darlles moita coba, porque a entronización no fogar xa a procuran eles mesmos: sábense pezas importantes no puzzle familiar. Polo tanto, hai que comprometerlles na vida en familia. Facerlles respectar as normas, razoándolles o porqué aplícanse, e ensinarlles desde pequenos a controlar os seus impulsos.

Normas práctica para reconverter ao neno tirano e educar aos fillos:

- Establecer regras claras que regulen a convivencia familiar.

- Explicar con razóns as regras e a disciplina suxerida.

- Ser coherentes no modelo de vida a transmitir.

- Mostrarse persistente nas decisións.

- Supervisar as actividades e amizades dos fillos.

- Autoridade parental, sen autoritarismos.

- Procurar gratificar, máis que castigar.

- Saber negociar co neno as situacións conflitivas, se a idade e o seu estado emocional permítello: que non viva as recomendacións como unha imposición, pero si que vexa a firmeza dos pais.

- Mellorar a tolerancia á frustración do fillo, animándolle a conseguir autonomía.

- Fomentar vínculos de respecto e agarimo mutuos.

- Transmitir os valores éticos, culturais e sociais.

- Outorgar responsabilidades e total confianza aos fillos.

- Mostrar satisfacción no papel de pais e esposos.

- Afacer ao neno a "pararse e pensar" antes de actuar.

- Ensinar ao fillo a porse límites e ser coherente consigo mesmo.

- Considerar as consecuencias da conduta nos demais.

- Entender os sentimentos dos demais: educación dos sentimentos.

- Distribuír e reafirmar o papel de cada un dos proxenitores, irmáns e demais familiares.

- Que os pais non sentan culpables senón satisfeitos no seu papel de pais, e que o fillo tamén se sinta satisfeito e querido no seu papel de fillo, non de  tirano. 

Para que unha orde ou instrución sexa eficaz siga as seguintes pautas:

- Dea só unha instrución cada vez (non repetir ordes mil veces). Ha de especificar a conduta desexada dun xeito breve e claro.

- Debe ser acorde á idade do neno. Sen ameazas.

- Dalas consecutivamente, non intentar impor varias de forma simultánea.

- Usar esquemas tipo "facer" e "se-entón" (se terminas os teus deberes, poderás ir ao parque")

- Dar oportunidades de obedecer mediante avisos e recordatorios.

- Apoiar as instrucións da súa parella.

- Comprobar a realización da tarefa se fose necesario.

- Encomiar a obediencia e establecer consecuencias para a desobediencia.

- Se o castigo está comprometido, é dicir, se o neno sabe que unha actitude ou acción concreta leva sanción e cométea, facerlla cumprir.

- Buscar o momento oportuno para dalas e razoalas. Pero, ocasionalmente, pódese realizar desde o prestixio gañado no respecto adquirido no día a día educativo.
Alguén dixo acertadamente: "Só se educa cando se esixe; só se esixe cando se ama"

Dedicar tempo aos fillos é o mellor investimento que poden facer os pais, pero iso si: tempo educativo, en servizo permanente, co nivel de esixencia que corresponda. Así mesmo, hai que dicir máis veces e desde os primeiros meses de vida do neno: "Neno, iso non se fai, iso non se di, iso non se toca". Evitarase que un fillo tirano amárguelle a vida.

Por Elena Roger Gamir, pedagoga do Gabinete Pedagóxico Solohijos
http://www.solohijos.com/