1 nov 2013

ENTREVISTA A TONUCCI

OLA A TODOS E TODAS, AÍ VOS QUEDA ESTA ENTREVISTA TAN INTERESANTE...

´¿Quiere hacerle un favor a su hijo? Que vaya al colegio solo y juegue solo, con pocos juguetes y con amigos´

"Todas las tonterías que no han podido hacer las unirán para la adolescencia, y ahí sí habrá peligro"

susana regueira | pontevedra 20.10.2013 | 11:00
FRANCESCO TONUCCI - Psicopedagogo, pensador y dibujante
"¿Quiere hacerle un favor a su hijo? Deje que vaya al colegio solo y que juegue solo, con pocos juguetes y con amigos". Es el mensaje que transmitió ayer en Pontevedra Francesco Tonucci, invitado a participar en las segundas Xornadas "Infancia e Cidade" que organiza el Concello en colaboración con el Ministerio de Medio Ambiente.
-Sin ir más lejos, en mi generación ibas solo al colegio y a los 7 años cuidabas de los primos ¿qué nos pasa que tiene que venir usted a impartir una conferencia para explicar lo evidente?
-Es una pregunta aparentemente muy simple pero que no tiene una respuesta clara, porque efectivamente no ha pasado nada que justifique esto, hoy la gente tiene miedo, y tiene miedo a pesar de que no pasa nada. Porque si me dice, es que como atropellan a muchos niños tenemos miedo de dejarlos en la calle, como los raptan y violan en la calle pues tenemos miedo a dejarlos en la calle, esto sería coherente, pero no es así, la gente tiene miedo a pesar de que no pasa nada. Cuando les pregunto de qué tienen miedo me dicen de la violencia, de los pedófilos, y les pregunto si ocurrió muchas veces, siempre responden que no, que en su pueblo nunca, pero por qué tienen miedo, porque lo vio en la televisión.
-¿A quién hay que responsabilizar de este miedo infundado?
-Creo que tiene mucha responsabilidad la política y vosotros, los medios. No se puede aceptar que un hecho puntual de violencia contra niños sea motivo para hacer 10, 20 retransmisiones de televisión en un horario de gran audiencia porque con ese énfasis empieza a pensar que esto es muy frecuente, hasta probable, y a partir de ahí yo como padre pienso que no puedo dejar salir a mi hijo.
-¿Esta protección mal entendida no está desresponsabilizando a los niños?
-Totalmente, estamos creando problemas enormes, uno es que no le damos la posibilidad de construir los sutiles para enfrentarse con el mundo, que significa desresponsabilizarlo, no le damos la posibilidad de jugar y esto es muy grave, la gente no se da cuenta porque el juego parece una cosa así, de niños, que se hace hasta que no hay cosas más importantes, cuando empieza la escuela ya le dicen basta de jugar, pero los que estudiamos el desarrollo de los niños sabemos que el juego es, con seguridad, la actividad más importante en la vida de una mujer y de un hombre, no de los niños, porque ahí se ponen las bases.
-Decía Albert Camus que todo lo que sabía de ética lo aprendió jugando al fútbol
-¿Ve? ¿Y por qué le digo que ahora los niños no pueden jugar? Porque la gente me dice lo contrario, me dicen "ahora los niños juegan mucho más, tienen muchos más juguetes y los llevamos al parque todos los días", bueno, son dos ejemplos que no tienen casi nada que ver con el juego, para jugar es muy importante tener pocos juguetes, con lo cual sería deseable que las familias ahorraran dinero y en lugar de juguetes regalasen tiempo libre a los niños y la posibilidad de encontrarse con amigos. Y la otra clave es que no se puede acompañar a un hijo a jugar, el verbo jugar no se conjuga con el verbo acompañar, la experiencia del juego es una experiencia de libertad. Y el otro aspecto es a nivel físico: si los niños no pueden salir y jugar libremente no pueden descargar las energías que necesitan, todo el tema de la obesidad infantil, que es un problema enorme y lo será más en adelante, está muy conectado con el hecho de que los niños salen poco solos, si salen de la mano con nosotros pero no con la experiencia del movimiento. Y por último, los niños no pueden vivir la experiencia del riesgo y el riesgo es fundamental para el desarrollo, riesgo significa ponerse a prueba con los compañeros y consigo mismo, a ver si hoy consigo hacer lo que ayer no pude.
-Habrá quien le diga que los niños buscan el peligro, que hay que frenarles en esta búsqueda del riesgo...
-Se equivocan, los niños en esto son perfectos en la elección del riesgo, nunca van buscando el peligro, no buscan el peligro por un afán suicida sino por el placer, y no poderlo experimentar hará que lo retrasen a la adolescencia, llegarán a ella con unas ganas enormes de riesgo que se expresará demasiado tarde y con peligro, ahí sí, todas las tonterías que no han podido hacer en la medida que lo necesitaban las unirán y compactarán en la adolescencia, y ahí si que habrá peligro.
-¿De las faldas de la madre al botellón?
-Exactamente.
-¿Qué le parece esto de aislar el colegio de la sociedad? Los llevamos en coche de casa a la escuela, los metemos en un centro cerrado a su entorno...
-Es algo equivocado, la propuesta que nosotros hacemos es que los niños vayan a la escuela solos, caminando, de manera que puedan aprovechar este recorrido para estar con amigos. Y hay que recordar que hay investigaciones científicas que demuestran que tener una actividad física antes de ir a la escuela produce un efecto positivo en el rendimiento. Yo no lo proponía por esto, pensaba solo que era una manera para recuperar autonomía, pero va más allá. Hoy tenemos problemas enormes con el tema del déficit de atención, se considera una enfermedad y en Estados Unidos, aunque ya está llegando a Europa, hay un bombardeo de medicamentos a niños para tratar el déficit de atención, pues las investigaciones demuestran que los niños que van caminando a la escuela en lugar de ir en coche con su padre tienen un nivel de atención significativamente más alto y que esa ganancia de atención se prolonga 4 horas, con lo cual la idea de una escuela cerrada es una equivocación total, para ser escuela la escuela ha de ser abierta.

11 oct 2013

COMPOSICIÓN E FUNCIÓNS DO DEPARTAMENTO DE ORIENTACIÓN

OLA FAMILIAS!!: BENVIDAS A ESTE CURSO 2013-14!!!!!. COMA TÓDOLOS ANOS TENTAREMOS INCLUÍR NO NOSO BLOG INFORMACIÓN DO VOSO INTERESE. PODEDES FACER ENTRADAS CON SUXERENCIAS, QUE SEMPRE SON MOI ÚTILES.

Este curso decidimos informar a todas as familias acerca do que é o Departamento de Orientación. Para isto fixemos chegar a todo o alumnado uns trípticos coa seguinte información. Agardamos que sexan de interese, tanto para as familias de nova incorporación ao noso centro coma para as que xa nos coñecen.
Quen somos?
O Departamento de Orientación é un servizo de atención ao alumnado e de asesoramento permanente ao profesorado e ás familias da nosa comunidade educativa.
 Está composto por:  
  • A Orientadora: coordina e xestiona todo o relacionado co Departamento. Estará neste centro os luns, mércores e venres. É un posto provisional ocupado este curso por Celia Ledo Rodríguez.
  •  O especialista en Audición e Linguaxe: Potencia as habilidades comunicativo-lingüísticas e intervén nos problemas da linguaxe e comunicación. Estará no centro os martes, mércores e xoves. Tamén é un posto provisional, ocupado este curso por Arturo Piñero Bastos. 
  • A especialista en Pedagoxía Terapéutica: Traballa co alumnado con Necesidades Específicas de Apoio Educativo. Este posto o ocupa Chús González Puga
  •  Coordinadores/as de ciclo. Representan ao profesorado de Infantil e Primaria do centro. Hai unha coordinadora en EI, unha no 1º ciclo de EP, unha no 2º e un coordinador do 3º ciclo de EP.   Reunímonos unha vez por trimestre como mínimo, máis unha reunión ao comezo de curso e outra ao final. Así mesmo a orientadora, PT e AL reunímonos tódalas semanas para coordinar os apoios levados a cabo co alumnado e axustar a resposta educativa. Estes postos tamén mudan todos os cursos, en función de quen se decida que os ocupe. Así, este curso están Ruth Costa Pascual, Beatriz Cabaleiro Gómez, María Ángeles González Martínez e Fabián Gallié.

     Cales son as nosas principais funcións?
  •  Valorar as necesidades educativas do alumnado e deseñar, desenvolver e avaliar programas específicos de intervención.
  •  Deseñar accións encamiñadas á atención temperá e á prevención de dificultadoes e problemas de aprendizaxe.
  •  Ofrecer soporte técnico ao profesorado.
  • Participar na elaboración do Proxecto Educativo do centro, incidindo na atención ao alumnado con necesidades educativas especiais, nos principios de avaliación e na adecuación dos criterios de promoción.
  • Apoiar e Asesorar ao alumnado para afronta-los momentos escolares máis decisivos ou de maior dificultade.

Cando podedes solicitar as familias a nosa intervención?
Cando exista un problema ou precisedes asesoramento en temas que poidan influír no rendemento académico coma:
◊ Dificultades de Aprendizaxes.
◊ Ciumes entre irmáns.
◊ Conduta.
◊ Dificultades na linguaxe.
◊ Control de esfínteres.
◊ Separación ou divorcio.
◊ Adopción.
◊ Técnicas de estudo.
◊ Dúbidas na educación dos/as vosos/as fillos/as.



5 jun 2013

COUSAS A TER EN CONTA ANTE A ENTRADA Ó COLE



TÉCNICAS DE ESTUDIO

Este trimestre os nenos e nenas de 5º recibiron unha sesión de técnicas de estudio e aprenderon algúns trucos para mellorar o seu rendemento. Aquí tedes uns consellos para que aproveiten mellor o tempo de estudio na casa.


O LUGAR DE ESTUDO E OS DEBERES
·  Proporciónadelle un espazo tranquilo, un sitio no que se concentre ben e sen interrupcións. Coidade o ambiente: ventilación, boa ilumihttp://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTzrlhZlHO6yDRbJE1jtALvyWQZmbsQdj-Qri9trTON9TUUUaw&t=1&usg=__CeCMbabwXRW1-2K2rfA8Tv4XAac=nación, cadeira e mesa confortables, etc. http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTzrlhZlHO6yDRbJE1jtALvyWQZmbsQdj-Qri9trTON9TUUUaw&t=1&usg=__CeCMbabwXRW1-2K2rfA8Tv4XAac=
·  http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQTzaGILMjQ6pRANUAImd9g1Qbl9bk8hRn3wCiOw9n-NSCqe6g&t=1&h=177&w=158&usg=__t7pq80HY5FTjhtf82Ku80aO7ZuY=Mentras fai os deberes ou estuda ten que desconectar o móvil e evitar mensaxes, toques e chamadas, que acaban por desconcéntralo. Tampouco debe usar o correo, é preferible que adique un tempo fixo a conectarse cos amigos e amigas, para que non lle roube tempo ao seu estudo.
·  Axúdadelle a confeccionar un horario de estudo persoal.
·  Se ten varias tarefas, é recomendable que empece pola que ten unha dificultade media, seguir pola que máis costa (cando se rinde máis) e terminar pola máis sinxela, cando xa está máis cansado/a.
·  Recordádelle que faga descansos de 10 minutos tras cada hora de estudo para despexar a mente. Senón van acumulando cansancio e diminúe notablemente o seu nivel de rendemento. Durante o descanso hai que evitar que faga unha actividade que lle guste especialmente (por exemplo, ver a televisión) xa que lle costaría moito volver novamente ao traballo.
·  Se durante o tempo de estudo se atopa moi cansado/a e rinde pouco é preferible parar, aínda que non cumplira co tempo de estudo diario. Se máis tarde se atopa máis fresco poderá continuar, senón ao día seguinte adicaralle un pouco máis de tempo ás tarefas escolares.
·  Debe estudar sempre durante o día, cando a mente está máis despexada. Non é lóxico estudar pola noite cando a mente rinde menos e ao día seguinte o neno/a estará agotado/a. Hai que elexir as horas nas que se rinde máis. Por exemplo, hai que evitar que sexa inmediatamente despois de comer (é recomendable un breve reposo) nen moi tarde, un pode estar xa cansado.
·  Tamén é bo planificar a fin de semana: o sábado pode ser o mellor día para traballar, deixando o venres para descansar (trala semana de estudo) e o domingo para estar máis relaxado/a.
·  Reservar para despois do estudo unha actividade agradable. Por exemplo, merendar.
·  É preferible que faga as tarefas diariamente aínda que sexan para dentro de varios días. Así axuda a ir asimilando o que se vai explicando na clase  e esixe levar a asignatura ao día. Debemos preocuparnos porque despois corrixa os deberes na clase.
·  Interesádevos polos seus deberes, polo que fixeron na clase, que aprenderon, etc.
·  Proporciónadelle libros de texto, materiais ou lecturas complementarias. Descubride cómo aprende mellor, se por experiencias práctica, por medio de escoitar e mirar, ... para poder axudarlle en función dos seus puntos fortes.
·  Non lle fagades os deberes. Facédelle saber que estades disponibles para utilizar como recurso.  Eles precisan facer os seus deberes por si mesmos para que aprendan de forma efectiva. O que si podedes facer é revisar o traballo.
·  Eloxiade os esforzos e os logros, especialmente o primeiro antes que os resultados. É moi importante estimular o bo traballo que fixeran, xa que responden mellor ante os eloxios que ante as críticas. Sen embargo, se traballou por debaixo do normal tamén lle podemos ofrecer unha crítica constructiva. Non debeles criticalo como persoa, só correxirlle os seus erros. Tampouco é axeitado comparalo/a cos demais compañeiros/as ou coas irmás ou irmáns.

OS HÁBITOS DE SONO E OS ESTUDOS

§   As horas de sono son sagradas, cando o alumno vai acumulando cansancio o rendemento intelectual redúcese considerablemente.
§   Durante o curso é bo realizar a actividades complementarias (deportes, idiomas, música,…) e non estar centrado exclusivamente nos estudos. Permítelles desconectar e axúdalle a ter a mente máis fresca para cando toque traballar.
OS EXAMES
Recordádelle que lea primeiro as preguntas e que pregunte ao  mestre ou mestra se ten algunha dúbida. Lembrádelle que lle pode dar máis seguridade durante o exame empezar polas preguntas que sabe mellor.
Establecede unha relación de traballo positiva co profesorado. Por medio da comunicación regular intercambiade información sobre o progreso do neno ou nena na casa e na escola.

22 mar 2013

CHARLA TDAH

Onte celebrouse no colexio unha charla sobre o déficit de atención e hiperactividade organizada por ADAH,  na que familias e profesorado tivo cumprida información sobre este tema tan importante no mundo escolar e familiar. No seguinte enlace tedes unha mostra do contido desenvolvido por José Luís Fernández Sastre.